به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دفتر هیئت دولت، براساس ماده (۹۵) قانون برنامه پنج‌ساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران (۱۳۹۴- ۱۳۹۰) و به منظور تضمین بازپرداخت وجوه متعلق به سپرده‌گذاران بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی در صورت ورشکستگی «صندوق ضمانت سپرده‌ها» به موجب اختیار اعطایی به بانک مرکزی تأسیس شد.
همچنین در اجرای بند (ج) و (د) ماده موصوف «اساسنامه صندوق ضمانت سپرده‌ها» و آیین‌نامه «میزان و نحوه دریافت حق‌عضویت در صندوق ضمانت سپرده‌ها» به تصویب رسید.
به موجب بند (ت) ماده (۵) اساسنامه صندوق ضمانت سپرده‌ها، سقف سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار ضمانت شده توسط بانک مرکزی و یا دولت، برابر با ۷۰ درصد از منابع صندوق ضمانت سپرده‌ها می‌باشد، موضوعی که درحال حاضر، اصلاح آن به منظور فراهم شدن اجازه بهره‌برداری از ۸۰ درصد منابع برای سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار ضروری به نظر می رسد.
همچنین مطابق با این اساسنامه، نقش صندوق پرداخت (Pay-Box) برای صندوق ضمانت سپرده‌ها در نظر گرفته شده است به نحوی که صندوق ضمانت سپرده‌ها صرفاً نقش ضمانت و بازپرداخت سپرده‌های بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی ورشکسته، تا سقف یک میلیارد ریال را بر عهده دارد، این در حالی است که امروزه صندوق‌های ضمانت سپرده‌ها در سایر کشورها، نقش‌های دیگری را نیز برعهده دارند، بنابراین مناسب است مجموعه اختیارات و وظایف صندوق فوق از وضعیت صندوق پرداخت (Pay-Box) به سمت صندوق پرداخت پیشرفته (Pay-Box Plus) دارای مسئولیت و یا عاملیت تفویض شده از سوی بانک مرکزی ارتقا یابد.
علاوه بر این، ضرورت بازنگری در موضوعاتی چون تشکیل هفته ای یکبار جلسات هیأت مدیره، الزام امضای چک‌ها، اسناد و اوراق مالی صندوق از سوی مدیر عامل و یکی از اعضای هیأت مدیره، موضوع حق عضویت بانک‌ها و مؤسسات اعتباری غیربانکی در صندوق ضمانت سپرده‌ها به نظر می رسد.
بنابراین با توجه به گذشت هفت سال از آغاز فعالیت صندوق ضمانت سپرده‌ها و ضرورت اعمال برخی اصلاحات در «اساسنامه صندوق ضمانت سپرده‌ها» و آیین‌نامه «میزان و نحوه دریافت حق‌عضویت در صندوق ضمانت سپرده‌ها»، بانک مرکزی پیشنهاد اصلاح برخی مواد این اساسنامه و آیین نامه را به هیئت دولت ارائه نموده است.
گفتنی است، این پیشنهاد مراحل بررسی خود را در کمیسیون اقتصاد هیئت دولت طی می کند.
نظر شما